Funkcjonowanie klimatyzacji

Poszczególne elementy układu są ze sobą połączone przewodami, tworząc zamknięty system. W układzie tym krąży przepompowywany przez kompresor czynnik roboczy.

Obieg czynnika roboczego dzieli się na dwie strony:

• Strona pomiędzy kompresorem i zaworem rozprężającym (oznaczona na żółto i czerwono) nazywana jest wysokociśnieniową
• Stronę między zaworem rozprężającym a kompresorem (niebieska) określa się jako niskociśnieniową.

W kompresorze czynnik w postaci gazowej zostaje sprężony, a tym samym silnie nagrzany. Pod wysokim ciśnieniem zostaje przepchnięty przez skraplacz, gdzie oddaje do otoczenia uzyskane w wyniku sprężania ciepło. Schładzanie czynnika powoduje zmianę jego stanu skupienia z fazy gazowej w płynną.

Kolejny element systemu na drodze czynnika to osuszacz. W nim następuje oddzielenie od płynnego czynnika roboczego zanieczyszczeń mechanicznych, pary wodnej i cząstek powietrza. Osuszacz chroni cały układ przed blokadą spowodowaną nagromadzeniem się opiłków metalu powstających na trących się elementach sprężarki.

Od osuszacza czynnik przechodzi do zaworu rozprężającego. Zawór ten jest podobny do tamy. Przed tamą utrzymywane jest stałe i wysokie ciśnienie, natomiast za nią, w o wiele większej przestrzeni, czynnik ulega gwałtownemu rozprężeniu. Ponieważ zawór umieszczony jest tuż przed parownikiem, rozprężenie czynnika następuje właśnie w parowniku. Podczas parowania, a więc zmiany stanu skupienia z fazy płynnej w gazową, czynnik absorbuje z otoczenia (powietrza omywającego parownik) znaczną ilość ciepła. Parownik jest - podobnie jak kondensator - wymiennikiem ciepła. Ma ogromną powierzchnię kontaktu z powietrzem, przez które absorbuje ciepło - schładza przepływające wokół niego powietrze.

Schłodzone powietrze jest następnie wtłaczane do kabiny pojazdu poprzez system wentylacyjny, gdzie pomaga stworzyć przyjemną atmosferę nawet w upały. Po rozprężeniu czynnik w fazie gazowej jest zasysany przez kompresor i obieg rozpoczyna się na nowo.